Zaterdag 30 januari 2010

Ik had al heel lang kaartjes liggen voor Maastricht. Rij 5 in het midden, prachtplekken. Maar door de tour met JP was ik moe. En door enkele andere omstandigheden dacht ik dat ik het wel gehad had met de heren Acda en De Munnik. Dus, in overleg met Helmajo, met wie ik zou gaan, verkocht ik onze kaartjes. Ik ging die week al een paar keer en om nou helemaal naar Maastricht te rijden voor die gasten leek me onzin. Little did I know. Ze hadden me gewoon even moeten vertellen hoe geweldig Ode zou worden.
Het kwam er dus op neer dat ik verschrikkelijke spijt had. Hoe kon ik zo stom geweest zijn! Maar ja. Ik legde me erbij neer. Tot het vrijdag werd. Toen groeide gedurende de dag mijn verlangen om tóch naar Maastricht te gaan. Om een uur of 11 hield ik het niet meer en stuurde een voorzichtig smsje naar Helmajo. Die vertelde dat ze ook spijt had en daarom de volgende dag naar Sittard ging. Sjees. Dan kon ik niet, want had ik Mark. Nóg een voorzichtig smsje gestuurd, dit keer naar Massy. Haar antwoord was luid en duidelijk: ja we gaan! Jippie! Zo fijn dat wij altijd hetzelfde denken :-).
Minor detail was nog even dat we geen kaartjes hadden. Hm. Op Marktplaats werd ook niks aangeboden en op de site van het theater stonden alleen maar kaartjes op rij 478 en verder. We besloten ze toch maar te kopen. Wij zijn erg goed in uiteindelijk tóch op rij 3 terecht komen tenslotte :-).
Ik nam spontaan de middag vrij, mijn collega's verklaarden me voor gek en ik sjeesde naar huis om de foto's te halen die gesigneerd moesten worden voor de Alliantie. Werd dat en passant ook nog even bespoedigd. Alles voor de Alliantie :-). En dat ik me nog even om moest kleden in iets mooiers dan mijn casual friday outfit had er verder niet zoveel mee te maken :-).
Om 3 uur ontmoetten Massy en ik elkaar op ons meeting point in De Meern, van waar wij gezamenlijk afreisden richting Maastricht. CD speler open, raampjes op 10 en sjeesen maar.

We hadden een reuze lol. Zongen hard mee (ja op Acda en De Munnik, duh), schreven af en toe een bijzonder geestig postje in het Acda en De Munnik gastenboek en waren in no time in Maastricht. Dat was snel!

Tijd genoeg om de kaartjes op te halen, Tony tegen te komen met wie we afspraken voor het signeren van de foto's, te winkelen (kek outfitje gekocht, zwart ja, duh!) en te eten in een Grand Cafeetje. Wij komen alleen maar in Grand Cafeetjes. Vies eten, alweer. Maar hoe cares als je zo naar AEDM mag.

Onze plekken in het theater bleken op de op een na achterste rij. Achter me zat een jongetje van een jaar of 8 constant te babbelen en tegen mijn stoel aan te schoppen. Ik kreeg er lichte moordneigingen van, vooral ook toen hij zelfs door Rode Wijn heen babbelde, wat ik nog nooit in het theater had horen spelen. Maar, kindervriend als ik ben (NOT!), heb ik me ingehouden en toch ontzettend genoten van die mannen die 8 km verderop op het podium stonden!

En dan nu, de setlist:

Setlist Maastricht, 15 januari 2010

1. Eerste Helmersstraat
(Paul & Thomas)

2. Dan leef ik toch nog een keer
(Th, P, David)

3. Hoe rook het Vondelpark vannacht
(hele band)

Thomas begon over Bill Clinton vanwege zijn hese stem. I did not have a sexual relationship with that woman. Vervolgens legde Thomas uit waarom Ode Ode heet. Was wel grappig, dus heb ik niet opgeschreven omdat ik dacht dat het nog wel terug kwam. Niet dus :-( en nu weet ik het niet meer :-).

4. Lief die niet zo huilt

5. Heel veel lieve mensen

Thomas had het heel warm. "In Limburg is het warmer dan 'bij ons' ", zei Thomas. "Nou ja", concludeerde hij, "er kan wel wat van af" (van zijn gewicht he bedoelde hij, door het zweten). Applaus vanuit de zaal. Thomas zwaar beledigd :-)

6. Hm Hm jaja
Heel even onderbroken omdat Thomas de mondharmonica vergat.

7. Sally
Thomas vertelde voor het nummer dat Sally een klerewijf was. En dat ze natuurlijk niet echt Sally heette. "Dus Linda, deze is voor jou!!!", zei hij. Whahahahaha. Linda heeft wat uit te leggen :-).

8. Stel dat we wel

9. Ze zegt steeds liefje

10. Over en Uit
Zonder Thomas, waarom was niet duidelijk, maar die werd steeds zieker leek wel

11. Ren Lenny Ren

12. Eva

13. Jouw leven lang bij mij

pauze

14. Ik denk je hier bij mij

15. Groeten uit Maaiveld

16. Ezra
Na het nummer vertelde Paul dat Ezra het helemaal niet leuk vond dat Paul dit geschreven heeft. En dat Ezra een verschrikkelijk kind is. "Ik ga hem kapot maken!", zei Paul. Whahahahaha. was zo grappig. Thomas zei weer dat Ezra al 19 is en daarom helemaal niet blij is met dit nummer.

17. Het is wat het is
Na afloop zei Paul dat het een manisch positief nummer is; Thomas was niet tevreden over hoe het nummer gegaan was (eens) en zette in zijn eentje alsnog in. Af en toe deed de band mee en dan weer niet. Erg leuk. Zeker downloaden!!!

18. Morgen is ze weg
Aangekondigd door Paul met "En nu weer een liedje dat mensen gewoon weer uit elkaar gaan"

19. Laat me slapen

20. Mooi liedje

21. Misschien nog wel het meest

22. Kom nog even niet naar hier

23. Alles gaat voorbij

24. Ik wou dat je een vreemde was Tijdens dit liedje roept Paul het publiek op mee te klappen, hoewel het een heel moeilijk ritme is. In tegenstelling tot Oosterhout, waar men heel goed ritmisch klapte, bakte Maastricht er niks van. Het verknalde het nummer. Zelden een lelijkere versie gehoord. Het nummer werd ook onderbroken omdat Paul niet tevreden was over het klapgebeuren, zoals hij dat noemde. Wel grappig. Toch downloaden dus.

25. Zonnestralen

26. Kapitein deel 1 toegift

27. RODE WIJN!!

28. Als het vuur gedoofd is

29. Schoolplein

Leuk optreden maar niet meer dan dat. Weinig komisch, veel professioneler dan Oosterhout. Ook minder leuk door onze rij 19, hoewel de prachtige lichtshow me daardoor wel meer opviel.
Stand Rode Wijn-actie voor Haiti 10 euro!

En toen kwam het eerste optreden waar ik niet heen mocht. Want dat was op woensdag. En over het algemeen ga ik niet op woensdag naar Acda en De Munnik, want dan heb ik Mark. Dus ik moest het doen met smsjes en tweets en mailtjes achteraf, allemaal van Sas. Die ging wel. Gelukkig maar, want ik had natuurlijk wel notulen nodig!
Saskia ging met Helmajo. Ze wist nog niet hoe ze foto's moest posten vanaf haar telefoon, dus het wordt een fotoloos logje vrees ik. Maar ze maakte het meer dan goed door achteraf notulen te maken! En Sas is een zang-pro, dus haar inzichten zijn heel anders dan die van mij (waar ik schrijf Thomas lachte zo grappig, schrijft Sas : Thomas intoneerde zo mooi :-))

Setlist Hoorn, 13 januari 2010, door Saskia Terpstra

De heren hadden (voor 't eerst toch? of was dat in Oosterhout ook al?) een decor. Decor sluit aan bij de hoes van de cd. Lichteffecten erop, verschillend...vond 't mooi. Paul had een roze ? blousje aan en Thomas het giletje. De piano was wit, wat voor mij nog al een schok was, maar dat was gisteren ook al?

1. Eerste Helmersstraat
(Paul in zijn eentje, Thomas komt later het podium op) Erg mooi!

2. Dan leef ik toch nog een keer
(Thomas, Paul, David)

3. Hoe rook het Vondelpark vannacht
(hele band)

praatje: Dank je wel Hoorn voor het komen. Iets over iedereen persoonlijk bedanken. En Mevrouw de Vries wordt een aantal keer genoemd!!

4. Lief die niet zo huilt.

praatje: Dat ze erg tevreden waren. Over de eerste 4 liedjes hadden ze gisteren (oosterhout) anderhalf uur gedaan!

praatje: In Hoorn hebben ze de premiere gehouden van Ren Lenny Ren. Thomas vertelt dat ze rookeffecten hadden. Maar dat de rook (van zoveel tonnen!) meteen werd weggeblazen omdat er een deur open stond aan de zijkant van het toneel.

5. Heel veel lieve mensen

praatje: aankondiging Eva. Verwarring over telefoonnummer of nummer (titel liedje) En een stukje over Jeroen van der Boom.

6. Hmm Hmm jaja
(Thomas legt uit waarom het lied zo heet, zal ik verder niet over uitwijden)

Het intro moet over, omdat Thomas de solo niet goed doet. (andersom of zo)

7. Sally

8. Stel dat we wel

9. Ze zegt steeds liefje (erg mooi! weer, Thomas zingt 't met een glas in zijn handen, mooi ingeleefd, klein tekstfoutje)

10. Over en Uit
11. Ren Lenny Ren

12. Eva
(opmerking over Gordon...)

Thomas stond zo lekker te zingen, dat het lied spontaan verlengd werd, gaf ie aan met een professioneel gebaar en Paultje professional de Munnik, volgens Thomas, reageerde daar goed op.

13. Jouw leven lang bij mij

pauze

Na de pauze heeft Thomas ruitjesblouse aan. Paul draagt hetzelfde.

14. Ik denk je hier bij mij

15. Groeten uit Maaiveld

16. Ezra
(zonder fouten!!)

Na Ezra raapt thomas wat op van het podium! Een kraal!! Hij vertelt het verhaal over M-Lab en de vrouwen op de eerste rij. Hij vraagt of die vrouwen er weer zijn en dat op het podium hebben achter gelaten. Er klink luid gejoel vanaf het balkon. Grappig stukje.

17. Het is wat het is

18. Morgen is ze weg

19. Laat me slapen
(discussie of dit ooit in een cabaretprogramma gezeten heeft...zo ja..welke...door de heren)

20. Mooi liedje
(Thomas vertelt verhaal wat ie ooit van Mooi liedje vond, en waarom... en hij vertelt trots dat het de eerste keer was dat hij het goed op de gitaar speelde en deed ook voor hoe het normaal klinkt (met allemaal fouten )

21. Misschien nog wel het meest

22. Kom nog even niet naar hier

Praatje over dat ie het schreef toen hij depressief was en wat grapjes daar nog over. Paul en zijn bejaarde vrienden werden ook nog genoemd.

23. Alles gaat voorbij
(Paul laat vooraf plectrum vallen en de eerste maten moeten opnieuw)

24. Ik wou dat ik een vreemde was
(erg leuk, met z'n tweeën bij één microfoon)

25. Zonnestralen
(klein tekstfoutje)
De zaal ging samen staan en was uitbundig, terwijl ze eerst als duffe zoutzakken voor zich uit zaten te staren

26. Kapitein, deel 1
(zaal bleef staan en enthousiast)

buigen etc...

27. RODE WIJN!!
Echt de verrassing van de avond. De zaal werd echt muisstil en er werd zelfs om mij heen gesnift. Zo mooi!! Hij noemde het een ode aan zijn oude meester.

28. Als het vuur gedoofd is
(zaal ging weer staan)

29. Schoolplein

Einde citaat Sas.

Vreselijk. Rode Wijn, mijn lievelingsnummer allertijden van Paul en ik ben er niet bij :-(. Echt heel erg!!! En ook wel jammer dat ik het uit de mail vernam. Maar ja. We hadden al lang door dat spoilers niet te vermijden zijn als je veel op het internet vertoeft. Dus vandaar dat ik toch erg blij was met de notulen van Sas. En fijn dat zij er in ieder geval bij was. Want je kunt veel zeggen over Sas (waag het niet!!) maar een goed muziekstuk weet zij op waarde te schatten!!
Het concert in Hoorn vond plaats op de dag na de aardbeving in Haïti. Ik heb al heel gauw geroepen dat ik 5 euro zou betalen voor elk optreden in de Ode tour waarin Rode Wijn gespeeld zou worden. De stand na Hoorn stond dus op 5 euro!

Drie dagen later alweer mochten Massy en ik samen naar Oosterhout, waar we met Laura hadden afgesproken.

Toen we aankwamen parkeerden we de auto op een parkeerterreintje naast het theater. Een leeg parkeerterreintje, I may add. Nog geen 3 minuten later, ik was mijn zooi nog bij elkaar aan het rapen, kwam de tourbus aanrijden (die eerst tegen het theater aan geparkeerd had gestaan) en ging pal naast mijn auto staan. En dan zeggen ze dat wij stalkers zijn :-).

Na wat kort overleg met de inhoud van de tourbus over de geheime loting die die avond zou plaatsvinden voor de Alliantie, togen Massy en ik richting kassa om onze e-tickets in te wisselen. Dat bleek niet nodig, maar we pikten wel mooi even een minuutje soundcheck mee. Daar kregen we honger van, dus we gingen op zoek naar een restaurant.
We kwamen terecht in het kinderachtigste restaurant dat ik ooit heb gezien. Iets met beren. Net alsof het helemaal ingericht was voor kinderfeestjes. Behalve dat het serieus bedoeld was, te belachelijk voor woorden. En het eten was ook niet lekker. De soep smaakte naar Unox en de kruidenboter meer naar boter dan naar kruiden. Massy keek sip.

Massy liet, heel verrassend, de helft van het eten staan. Laura ook. Dat zijn mijn vriendinnen. Je neemt ze mee, maar..... :-). Voordeel was dat we wel lekker vroeg bij het theater terug waren.

Nadat ik ongeveer drie kwartier op Massy en Laura had staan wachten bij de wc's, snelden we naar onze plaatsen. We werden door de plaatselijke bevolking met verbazing ontvangen. Nog voor ik mijn mond open had kunnen doen, klonk het uit de mond van onze buurman: "Jullie zijn niet van hier". Nou ja zeg, aan mijn Amsterdams accent (dat ik hoop helemaal niet te hebben) kan het dus niet gelegen hebben. Zouden het onze kleren geweest zijn?
Voor we het konden vragen begon de voorstelling al. Een hilarische voorstelling, waarin heel veel fout ging. Zo viel het licht uit, moesten sommige nummers opnieuw ingezet worden en schoten ze regelmatig in de lach. En zij niet alleen, wij deden leuk mee :-).
Natuurlijk hield ik ook weer een setlist bij:

Setlist Oosterhout, 12 januari 2010

1. Vondelpark Vannacht (T&P)
2. Dan Leef ik Toch Nog Een Keer (T&P&David)
3. 1e Helmersstraat (T&P&D&JB)
4. Een Lief die Niet Zo Huilt (hele band)

5. Heel Veel Lieve Mensen
Vervolgens gingen alle zaallichten aan en alle lichten op het podium uit. Hilariteit alom. Frans (de lichtman) zat met zijn handen in het haar. Windows he, riep hij vertwijfeld, in een poging de schuld af te schuiven :-). Thomas vroeg: zit je te gameboyen??? Ja, hij zit te Pacmannen, riep Paul. Het duurde wel een paar minuten voor het probleem hersteld was (ik denk dat de compu opnieuw moest worden opgestart). Erg hilarisch.
Onderwijl ging Paul de actie maar even uitleggen. En als je 2030 doet, krijg je dames aan de telefoon die hele spannende dingen zeggen. Ja, zei Thomas, dan moet je de groeten aan z'n (wijst naar P.) zus doen!

6. Hm Hm Ja Ja
Midden in roept Thomas opeens: stop stop stop!! IK ben mijn solo vergeten. Hij wist m echt niet meer. Moest ff zijn akkoorden doornemen, erg grappig. Ze beginnen weer te zingen. Staat David te kloten met zijn microfoon. Dus Thomas: "Wat sta je nou de aandacht te trekken? Geven we je niet genoeg aandacht?" Paul roept: "Je moet gewoon zo en zo doen met die microfoon!" waarop Thomas heel droog zegt: "Afblijven is beter". Liedje heeel mooi afgemaakt. Erg download-waardig.

7. Sally
Middenin wordt gestopt. Nu hangt Thomas zn microfoon er weer slap bij. Thomas zegt iets over een stifttand. Ja, zegt ie ook nog, u heeft recht op een mooi nummer!!! Waarop Paul zegt: en een lange avond!! Ze zingen weer. En stoppen weer. Nou was er weer wat met JB. Thomas: Ik had organist moeten worden. Hoeveel betalen wij jou eigenlijk? . Ook downloaden. Erg grappig.

8 Stel Dat We Wel

9 ZZSL

10. Over & Uit

11. RLR

12. Eva

13. JLLBM
Thomas roept midden in het nummer: Of wil je nu al pauze David? En op een gegeven moment: Ja lekker dan, nou weet ik mijn tekst niet meer. Begint Paul een stukje tekst van Thomas te zingen. Niet zo heel mooi, hilariteit alom. Zeker downloaden!!

pauze

14. Ik denk je Hier Bij Mij

15. Groeten uit Maaiveld

16. Ezra
Ging 2x fout, Paul baalde er erg van. Dat je stil moet zijn ging nu wel goed.

17. Het Is Wat Het Is

18. Morgen Is Ze Weg
Allermooiste versie die ik in deze tour gehoord heb (voor zover met orgel mooi kan zijn). Wil ik erg graag hebben.

19. Laat me Slapen

20. Mooi Liedje
Allermooiste versie van ML die ik ooit gehoord heb. Wil ik erg graag hebben.

21. Misschien nog wel t meest

22 Kom Nog Even Niet

23. Alles Gaat Voorbij (zo mooi!!!)

24. Ik Wou Dat Je Een Vreemde Was

25. Zonnestralen

Toegift:

26. De Kapitein

27. Andere Maan

28. Als Je Bij Me Weggaat (zo mooi!!!)

29. De Stad Amsterdam
Iemand vond dat hij in de reserve minuten alvast zijn auto moest ophalen, als ware hij in een voetbalstadion. Vonden wij heel raar. Paul ook, die zei midden in de zeer verrassende toegift : Nou, ik vind het wel jammer dat jullie nu al weggaan. Waarop hij weer doorzong. En Thomas ook. Maar die begon opeens te rennen. Zo de zaal uit (doorzingend he, wij snappen best waarom die microfoons zo duur zijn, ze doen het goed :-)), die mensen achterna. We hoorden hem zelfs zeggen (tussen 2 zingende regels door): Rijdt u wel voorzichtig naar huis? Zeker downloaden!

30. Als Het Vuur Gedoofd Is

Fijne avond, wel de slechtste van alle 3!
Na afloop werd er heel verrassend gesigneerd. De Free Record Shop stond met een standje in de foyer en verkochten de cd en de dvd Spelen. Thomas en Paul signeerden samen. Wij stonden een eind verderop, want we hadden nog die afspraak met ze, voor daarna. Het werd een latertje dus. Maar wel een latertje dat bijzonder de moeite waard was!

Nog stuiterend van de avond ervoor gingen we op 9 januari naar Hardenberg.

Daar zou de 2e try out van de tour worden gehouden. Dit keer ging PT niet mee. En dat was jammer, want die had nou juist zo fijn de setlist van de avond ervoor bijgehouden in zijn telefoon. Dat was bijzonder handig in verband met het downloaden van nummers. Je kunt immers niet alles onthouden. Dus dit keer moest iemand anders dat doen. Ik wees mezelf aan als notulist. Heb moeite met delegeren. En omdat ik mijn lieve vriendinnetje Massy een beetje ken :-). Die zegt doodleuk aan het eind van zo'n avond: oh ja, dat heb ik 3 nummers gedaan, maar toen ben ik het vergeten :-). Dus ik dacht, dat moest ik zelf maar even doen.

Massy was het geheel met me eens (en zo ook Saskia en Marya) en was zo vriendelijk mij te voorzien van schrijfblokje en pen. Je kunt maar beter goed voorbereid ten ijs komen. En dus, vanaf het eerste moment dat ze opkwamen, begon ik mee te schrijven. Sowieso natuurlijk de setlist, maar ook maar gelijk even al het grappigs wat tussendoor gebeurde. Wel zo leuk voor de thuisblijvers. Konden zij achteraf ook een beetje meegenieten. Sas deed ook nog een poging, maar bij het eerste de beste applaus vloog haar pen door de lucht. Ze heeft 'm nooit meer teruggevonden. Vermoedelijk ligt hij in de vleugel van Paul :-).

Thuisgekomen, na een hele fijne, maar totaal andere avond dan in M-lab, maakte ik een verslag en stuurde dat aan een groepje medefans waar ik regelmatig (lees 4x per minuut) mee mail. Ze waren enthousiast en moedigden me aan om hier mee door te gaan. We spraken af dat we gedurende de hele tour dit zouden blijven doen. Natuurlijk ga ik niet naar elk optreden, al lijkt het voor sommigen misschien zo, maar het blijkt dat we onderling de optredens leuk verdeeld hebben. Ga ik niet, gaat er altijd wel iemand anders. Slechts bij 5 optredens hebben we geen afgevaardigden: nl in Dronten (morgen!!!), Bussum, Doetinchem, Stadskanaal en Tiel. Doetinchem en Tiel zoeken we nog kaartjes voor, dus dat komt ook nog wel goed. Alleen in Dronten, Bussum en Stadskanaal hebben we een klein probleempje. Jammer!!
De tour is nu 2 weken bezig en we hebben van alle optredens (behalve M-lab dus) een verslag. En dus ontstond bij mij deze week het idee om die verslagen maar eens on line te zetten. Want iets zegt me dat andere mensen het misschien ook wel leuk vinden om te lezen. Na overleg met mijn mede-notulisten bleek dat iedereen het er mee eens was. De komende weken zullen hier dus de verslagen verschijnen. De komende dagen elke dag 1 optreden, net zo lang tot we bij zijn en dan gewoon zo snel mogelijk na het optreden.
Mocht je je willen laten verrassen tijdens de tour (als dat nog kan na alles wat allang op internet is geschreven over Ode), stop dan nu met lezen. Nu kan het nog. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb :-).

Setlist Hardenberg, 9 januari 2010

1. Vondelpark Vannacht (door T & P)
Een stom wijf gilde keihard THOMAAAAAAAAAAAAAS door dat nummer heen (nooit meer doen *kijkt streng*)

2. Dan Leef Ik Toch Nog Een Keer (Door T & P & David)

3. Eerste Helmersstraat (Door T & P & David & JB)

4. Een Lief Die Niet Zo Huilt (de hele band)
Na dat lied : een opmerking van Thomas over dat hij Art Garfunkel nadoet en over zijn groene bloes die afgekeurd is omdat hij teveel zweette erin. Niet zo heel boeiend. Downloaden niet nodig.

5. Heel veel Lieve Mensen
Daarna: T & P discussieren over hoe nieuwe cd heet. Niet zo heel boeiend. Downloaden niet nodig.

6. Hm Hm Ja Ja.
JB roept HEEL DUIDELIJK: Het is wel een dingetje. En Thomas zong echt prachtig!!!! Ik zeg downloaden!!!

Daarna kort stukje over reclametune RTL4. Niet zo heel boeiend.

7. Sally
2x gespeeld; irritant k*torgel van JB verpest het hele nummer

8. Stel Dat We Wel
Wordt voorafgegaan door Paul die heel hard intro speelt waarop thomas vraagt wat ie doet. Paul: ik geef een weeralarm af :-). Was wel grappig.

9. Ze Zegt Steeds Liefje
Heel mooi.

10. Over en Uit
Voorafgegaan door Thomas die een dansje doet. Paul schiet in de lach in de eerste zin. Heel kort. Daarna geweldig gespeeld, al zingt Paul op een gegeven moment : Een 1e stap op mijn gezicht..... Ik zeg downloaden!!

11.RLR

12. Eva
Met het hele verhaal over downloaden. En de verwarring 2030 / 3020 wordt genoemd. En grappen over gemaakt. Heb inmiddels in het gastenboek gelezen dat dat hele verhaal niet op de downloadversie van Eva staat.

13. Jouw Leven Lang Bij Mij

pauze

Thomas heeft andere blouse aan.

14. Ik denk Je Hier Bij Mij (Th & David)

15. Groeten uit Maaiveld
Plus praatje erna, weet niet meer waarover.

16. Het is wat het is
Wordt 2x gespeeld; erg grappig; Thomas geeft Paul de schuld, terwijl hij het heel duidelijk fout deed, downloaden!

17. Morgen is ze weg Prachtig!!

18. Henk

19. Niet of Nooit Geweest

20. Mooi Liedje

21. Misschien Nog Wel Het Meest
Middenin afgebroken en opnieuw begonnen; geweldige piano!!

22. Alles Gaat Voorbij
Werd erg enthousiast op gereageerd door het publiek

23. Ik Wou Dat Je Een Vreemde Was

24. Zonnestralen

Toegift:

25. De Kapitein

26. Andere Maan

27. Het Geeft Niet

28. Als Je Bij Me Weggaat

29 en ergens ertussen was ook nog Ezra maar ik weet niet meer wanneer. Paul wist weer die zin niet dat Ezra stil moest zijn, was grappig. Zei hij achteraf nog wat van trouwens.

De opmerkingen over wel of niet downloaden zijn meer aantekeningen voor mezelf natuurlijk. Maar ach....als jullie daar nog wat aan hebben, is het mooi meegenomen.
Voor de niet Acda en De Munnik fans onder mijn lezers is dit natuurlijk een onbegrijpelijk logje. Voor diegenen die desondanks tot hier zijn gekomen met lezen :-) zal ik kort proberen uit te leggen (op z'n Pauls???) wat er is met dat downloaden. AEDM hebben een single uitgebracht, Eva genaamd. De B-kant van deze downloadsingle kan door de fans zelf gekozen worden: je kunt elk nummer dat tijdens deze tour gespeeld wordt opvragen door : AEDM STAD TITEL te smsen naar telefoonnummer 3020. Vervolgens krijg je een code en een url opgestuurd, waar je Eva en de door jou gekozen B-kant kunt downloaden. Kost 1,75 voor Eva en de B-kant samen. Goedkoper dan I-tunes! Sjees hee..misschien moet Paul deze uitleg even lezen en uit zijn hoofd leren, zo moeilijk is het toch niet? :-).

Omdat we de hele Serious Request actie dit jaar wat groter aanpakten dan anders, bedachten we (Massy eigenlijk) dat het wel leuk zou zijn als we dit jaar de aankondiging van het eindbedrag wat meer aandacht zouden geven. Onze contactpersoon bij Universal Music vond het ook een leuk idee en regelde meteen maar even een cameraploeg voor M-lab. Het idee was dat we na afloop van de voorstelling in M-Lab in de foyer het bedrag bekend zouden maken aan Thomas en Paul.
Een van de andere plannen die we bij Universal bedacht hadden, was dat de pyjama's ingelijst zouden worden. Dat is toch leuker dan een vodje in een plastic zakje. De winnaar zou nog gaan denken dat er verwacht werd dat er geslapen moest worden in die pyjama's. Nee zeg, daar zijn die dingen toch niet voor.
Toen we de veiling gewonnen hadden, werden de pyama's al gauw bij mij thuis afgeleverd. En niet ingelijst, maar als een paar vodjes in plastic zakjes. Daar moest een strijkapparaat aan te pas komen, dat zag ik zo wel. En een creatief tiepje. Want ik kan dan leuk allerlei plannetjes uitwerken en organiseren, als er iets moois gemaakt moet worden, ben ik helemaal niks waard.
Gelukkig heb ik twee vriendinnen die in het verleden al eens bewezen hadden bijzonder creatief te zijn. Bovendien zijn dat twee die-hard Acda en De Munnik fans, dus ik vermoedde dat ze mijn verzoek wel wilden inwilligen. En dat klopte. Ik had mijn mailtje nog niet verzonden of het eerste ontwerp lag al in mijn mailbox. En het tweede, en het derde ook, for that matter.
Al bij ontwerp nummer 6 wist ik zeker dat het heel mooi ging worden. En nummer 8 moest het gewoon worden, niets meer aan doen. Tegen die tijd had Natasja al 3 pyjama's van zichzelf ingelijst en had Marya al voor zo'n 480 euro aan materiaal ingeslagen. De meisjes sloegen een beetje door :-).
Ik werd op pad gestuurd door Natasja, die de creatieve leiding had, om fotolijsten te kopen. En dat moesten dan ook wel een beetje lijsten zijn waar iets diks in kon. Hm hm, ja ja. Zo'n lijst dus. Ik kon me er werkelijk niks bij voorstellen. Bovendien zweer ik bij de lijsten van Ikea, dus ik kon niks anders bedenken dan daar maar eens te gaan kijken. Samen met zoonlief, die altijd leuk meewerkt als ik met Serious Request gedoe bezig ben. Samen togen wij naar Ikea en na 17x telefonisch overleg met Natasja, kocht ik twee andere lijsten dan ik met haar besproken had :-).
De vrijdagmiddag van M-Lab hadden we aangewezen als het ideale moment om onze creatieve plannen in daden om te zetten. Dus Natasja zette Marya en zichzelf aan het werk aan de lijsten en Massy trok zich terug om een cheque te ontwerpen die Natasja en Marya niet mochten zien. Want dat zijn ook gewoon Alliantie deelneemsters, dus voor hen moest ook alles een verrassing blijven! En ik? Ik liep voornamelijk zenuwachtig rond, iedereen aansporend op te schieten en iedereen de gilzenuwen bezorgend. Waarvoor alsnog mijn excuses. In tijden van stress kan ik wel eens lastig worden :-).
Natasja en Marya begonnen eerst aan de pyjama van Paul. We hadden in totaal ca 5 uur, maar in die tijd moesten we ook avondeten en naar M-lab rijden (hier 10 minuten vandaan). Het leek toch ruim voldoende.
Hoewel ik de avond ervoor minimaal een half uur had staan strijken op de pyjama's, had Natasja nogal wat aanmerkingen. Het moest over en beter. Omdat ik het wel een grappig idee vond om één van de weinige vrouwen op deze aardbol te zijn die kunnen zeggen dat ze zowel de pyjama van Paul als die van Thomas hebben gestreken, besloot ik mij die taak toe te eigenen. Dus ik ging weer aan het werk.

Na 3 uur, toen de eerste lijst eindelijk af was, was ik een zenuwinzinking nabij omdat ik me echt af begon te vragen of de lijsten wel op tijd af zouden zijn. En Natasja en Marya wonen in Zuid-Denemarken, dus dan zou ik echt een probleem hebben. Bovendien schoot Massy ook niet erg op met die cheque.

Gelukkig ging de 2e lijst veel sneller. Toen ik om 6 uur patat ging halen, waren ze bijna klaar. Het moeilijkste van de klus was overigens de lijsten afsluiten. Dat moest met een schroevedraaier en met z'n vieren moesten we de lijst dan op zijn plek houden. Vreselijk ingewikkeld, ik was enorm trots dat het juist mij met mijn 3 linkerhanden lukte om de schroeven erin te draaien. Ja, dat klinkt makkelijk maar dat was het dus niet he. Neem dat nou maar van me aan!!

Ook de cheque kwam net op tijd af en dus togen we richting M-lab. Alwaar ik met Tony (tourmanager) afsprak dat hij me na de voorstelling even zou opzoeken zodat we even konden kijken waar we de cheque konden uitreiken aan Thomas en Paul. De lijsten en cheque verstopten we even, in overleg met iemand van het theater, in het techniekhok. Vrij rustig ging ik in het publiek zitten (op mijn eigen plek, rij 5 in het midden), met zoonlief Mark aan mijn zijde en veel vriend(inn)en en familie zelfs om me heen.
De voorstelling was geweldig. Een ontzettend verrassende setlist en ongelooflijk veel grappen. Het was de allereerste try out en ze maakten er vooral een feestje van. Van een geoliede theatershow was bepaald nog geen sprake. Ontzettend leuk, maar wat moest dat worden?
Na de pauze viel mijn 12 jarige offspring Mark met zijn hoofd op mijn schoot in slaap. Ik heb nog een beetje geprobeerd hem wakker te houden. Mark kan namelijk ontzettend gaan schreeuwen als hij onverwachts wakker schrikt. Ik was als de dood dat dat zou gaan gebeuren. Maar er was geen houden meer aan. Vlak voor het einde was hij echt niet meer wakker te houden. Ik gaf het maar op en bad in stilte dat hij zich zou gedragen. Oh, hoe genant zou het anders kunnen worden!
Tijdens de toegift zag ik opeens Tony en iemand van het theater met "mijn" lijsten sjouwen. Ik weet nog dat ik dacht: Huh, waar gaan die lijsten heen??? Ik probeerde Massy te seinen maar die zat met haar hoofd zo in de voorstelling dat ze niet reageerde. Op een gegeven moment zag ik iemand van het theater mijn kant opkomen en mij seinen. Ik vergat het kind op mijn schoot (schandalig, ja, ik ben inmiddels in therapie voor zoveel moederlijke nalatigheid :-)) en sprong op. Dit alles tijdens Het Geeft Niet. Het moet nogal wat tumult veroorzaakt hebben om me heen maar ik merkte het niet. Want ik had inmiddels door wat de bedoeling was. Ik moest het podium op!
Ja, bevestigde Tony, dat leek ons wel zo leuk. Na het volgende nummer moet je gewoon het podium oplopen en dan doen we de bekendmaking daar even. OH MY GOD!!!! Moest dat echt?? Dat durf ik helemaal niet, siste ik Tony toe. Lachend zei hij: dat durf jij echt wel! Sjees hee. Ik seinde Massy dat ze onmiddellijk moest komen. Gelukkig had ze inmiddels ook door dat er wat aan de hand was en kwam naar me toe. We overlegden nog even en besloten uiteindelijk te blijven bij ons oorspronkelijk plan. Ik zou een speechje houden (wat ik gelukkig ingestudeerd had omdat ik wist dat er een camera zou zijn) en Massy zou de cheque overhandigen.
Na het laatste nummer (dat ik overigens NIET gehoord heb, pas de volgende dag kwam ik erachter dat Schoolplein gespeeld was), seinde Thomas dat ik het podium op moest komen. En daar ging ik. Wat er toen gebeurde ben ik een beetje kwijt. Ik herinner me dat Paul als ceremoniemeester werd aangewezen door Thomas en dat ik een kleine discussie had met Paul over de microfoon. Het leek me namelijk heel veel enger om met microfoon te praten. Oh, zei Paul, dan vertaal ik wel even wat je zegt. En herhaalde letterlijke elke zin die ik uitsprak.

Daar werd ik nog nerveuzer van, dus ik pakte de microfoon van hem af en zei: geef mij dat ding maar. En hield vervolgens een vrij onsamenhangende speech die alleen begrepen werd door mensen die vrij goed op de hoogte waren van de Alliantie Actie. En terwijl ik dat verhaal stond af te steken, kon ik alleen maar denken: aaaaaah wat heb ik een droge mond. Ik voelde letterlijk al het speeksel opdrogen. Hele rare sensatie, heb ik nooit eerder gevoeld. Later zag ik op het filmpje dat Universal ervan heeft laten maken dat Paul heerlijk een biertje stond te drinken. En bedankt! :-)

Het duurde een minuut of 5 a 10 denk ik maar het was een zenuwslopende ervaring. Ook een ontzettende kick moet ik eerlijk zeggen. Ik denk dat ik in een vorig leven podiumbeest ben geweest. Geweldig om daar te staan en applaus te krijgen van 150 man publiek. Die ik overigens tot zeker rij 9 redelijk goed kon onderscheiden vanaf het podium. Vreemd. Bij JP op het podium kan ik niet verder dan de eerste 3 rijen kijken. Heb ik uitgebreid getest tijdens de soundchecks van zijn tour.
Uiteindelijk konden we Thomas en Paul een cheque overhandigen van 3800 euro!!!! 3800 euro voor Het Rode Kruis. Prachtig bedrag, Thomas en Paul waren er ook zeer tevreden mee! Thomas paradeerde met de cheque over het podium om iedereen mee te laten genieten van dit glorieus moment.

En toen was het wel zo'n beetje klaar. Maar ik wist eigenlijk niet zo goed hoe ik het af moest ronden en Paul deed het ook niet. Ik moet vrij hulpeloos naar Thomas gekeken hebben, dus die zei: willen jullie mee naar achteren? Ja! Dat leek me een goed idee. Ik wilde echt heel graag dat podium af.

Ik heb nog zeker 3 dagen lopen stuiteren na deze geweldige ervaring. Er is een ontzettend leuk filmpje van. Nou ja ontzettend, het is echt verschrikkelijk om te horen hoe vaak ik Eh zeg. Maar verder is het een heel leuk filmpje. Ik kan het nog even niet laten zien, maar als je in het bezit bent van de nieuwste cd van Acda en De Munnik kun je het bekijken op Open Disc.

Begin oktober waren wij bij de cd presentatie van Acda en De Munnik in Amsterdam. Daar sprak ik met iemand van Universal Music af, dat we gauw iets zouden afspreken om te brainstormen over de komende Serious Request actie. Normaal gesproken hoor ik altijd pas op het laatste moment dat Thomas en Paul een item beschikbaar gaan stellen, maar dit jaar hoefde ik daar dus niet op te wachten en kon ik zelfs al een beetje beginnen met de voorbereidingen. Een ongekende luxe! Lange maanden van mijn mond moeten houden volgden.
Ooit heb ik eens tegen Paul geopperd dat het een leuk idee zou zijn om de Pyjama's uit de theatervoorstelling Spelen ter beschikking te stellen. Tot mijn grote vreugde bleek begin december, tijdens de Brainstormsessie bij de platenmaatschappij, dat ze dat idee hadden overgenomen. De pyjama's zouden (in 1 pakket) als item worden aangeboden als Serious Request en daar mocht op geboden worden voor het goede doel.
Tijdens (en na!) de vergadering met Universal zijn een paar leuke plannetjes bedacht. En we hoorden dat Thomas het Glazen Huis in zou gaan en daar zou overnachten. En dat Paul hem dan zou komen verrassen daar. Spannend! Maar toen begon eigenlijk pas het grote wachten. Wij stonden, als Alliantie, te trappelen om van start te gaan maar we moesten toch echt wachten tot na de aftrap van Serious Request 2009! Dus in het geheim werd een twitter account aangemaakt, werd de hyves geupdate, werden de Spelregels opgesteld en werden oude mailinglisten opgezocht. Wel heel fijn om dat niet heel haastig te moeten doen en daar gewoon tijd voor te hebben.
Op 7 december werd bekend gemaakt dat Thomas het glazen huis in ging en toen kregen wij ook groen licht om bekend te maken dat er een actie kwam. Dus het eerste twitterpostje (tweet/twittertje) werd geplaatst en de eerste postjes in het gastenboek konden worden geplaatst. Maar toen was het dus nog pas 7 december. En Thomas ging pas de 18e het Glazen Huis in. Het was een lange decembermaand :-).
Op 18 december reisde Thomas eindelijk richting Groningen af. Het was eigenlijk de bedoeling dat Massy, Saskia en ik ook richting Groningen zouden gaan, maar het was zo ijzig koud op die dag en ik was nog zo oververmoeid van de tour met JP (waar ik nog steeds een logje over moet plaatsen), dat we besloten niet te gaan. Thomas trok zich niks van ons besluit aan gelukkig :-) en ging wel. Zo ook Paul. Gezellig in de tourbus met Thomas (en Kees Boot, zo begrepen wij op Twitter). Dus van een verrassing was niet echt sprake. Bleek ook toen Thomas twitterde dat Paul ook nog even langs zou komen in het Glazen Huis :-).
Het nachtje "Thomas in het Glazen Huis" was leuk, grappig en zwaar vermoeiend. Voor Thomas, maar zeker ook voor ons. Want ja, een echte fan kan natuurlijk niet gaan slapen als Thomas op tv is de hele nacht. Ik moet eerlijk bekennen dat ik blijkbaar geen echte fan ben. Heerlijk geslapen :-).

Zoals gepland, kwam Paul (na een solidaire nacht in de kroeg in Groningen) ook nog even langs in het Glazen Huis en samen zongen ze Eva. We hebben wel eens mooiere versies gehoord.

Vrij gauw na het vertrek van Thomas uit het Glazen Huis begon de veiling van de pyjama's. Die een dag of 10 later zou aflopen. Op dinsdag de 29e om precies te zijn. Echt rekening houden met mijn jaarafsluiting doen ze niet bij Serious Request :-). Maar vooruit, Mark ging naar Italië dus dan maar woensdag werken in plaats van dinsdagmiddag. Dat had ik er best voor over.
In de 10 dagen dat de pyjama's op Ebay stonden zagen we het hoogste bod langzaam oplopen. We maakten ons geen zorgen. Hoewel het aantal deelnemers heel erg tegenviel. Er was een mailing uit gegaan naar alle mensen die zich voor Open Disc hebben geregistreerd, naar deelnemers aan oude acties en naar leden van de Alliantie Hyves. En toch zagen we geen massale inschrijving, waar we eerlijk gezegd wel een beetje op gerekend hadden. Maar er waren genoeg deelnemers om de veiling op onze sloffen (toepasselijk bij pyjama's) te winnen, dus zelfs toen het hoogste bod met grotere sprongen ging stijgen, maakten wij ons niet echt zorgen.
Dinsdag 29 december kwamen Massy en Saskia om 13.00 uur naar mij toe. Massy zou bieden, ik zou stressen (is altijd mijn taak op de dag dat de veiling afliep) en Saskia zou het geheel op foto en film vastleggen. En zo geschiedde. De filmpjes zijn heel saai dus die zal ik jullie besparen. Wel hebben we wat foto's gemaakt. Maar geen flauw idee waar die zijn, dus ben bang dat jullie het met print screens uit de filmpjes moeten doen.

De veiling werd overigens wel heel spannend!! We zagen het hoogste bod oplopen naar 800 euro. Waaaaaaat?? hoor ik mezelf op een van die filmpjes verzuchten. Wie gaat er nou in hemelsnaam 800 euro voor 2 pyjama's betalen? Famous last words! De veiling liep zelfs op tot 1500 euro. En als ik niet al nerveus was (duh, ja natuurlijk) voor die tijd, werd ik het toen wel. Want wat als het gewoon een bedrijf is die desnoods ook wel 10.000 euro wil neerleggen? Daar zouden wij nooit tegenop kunnen. Alle doemscenario's kwamen langs. PT probeerde mijn stress per sms te onderdrukken, Sas sprak sussende woorden en Massy ging doodgemoedereerd het laatste nieuws op FOK.nl zitten lezen (aangezien ik MSN al van de computer had gegooid met het oog op eerdere ervaringen met dit vreselijke stressloze wezen :-)). Vreselijk.
Om kwart voor 2 was Massy eindelijk bereid ons bod te plaatsen. Tegen die tijd kon je mij wegdragen. Massy niet. Ik verdenk haar ervan dat ze eigenlijk nog wel even naar de AH wilde om chips te halen, voor de veiling afliep. Voor de zekerheid deed ik de deur op slot en verstopte ik haar autosleutels.
Alle stress bleek overbodig. We wonnen natuurlijk met veel te groot gemak de veiling: voor 1.620 euro bemachtigden wij een echte Paul Smith pyjama én een echte C&A-tje :-). Groot feest natuurlijk!
De reacties waren natuurlijk weer hartverwarmend. Thomas schreef op de Ipod App van Acda en De Munnik: "Alliantie super!!!!! Echt fantastisch! Zeer zeer trots op een trouwe fanbase en tevens warmhartige mensenmensen. Dat zijn de beste mensen. Alle liefs voor jullie. Ben ongelooflijk vereerd op jullie in ons bestaan. X". En Paul schreef op twitter:

en in het Acda en De Munnik Gastenboek:

Leuk!! Maar daar deden we het niet voor. Het gaat om het goede doel. En het Rode Kruis kon tevreden zijn. We zouden een mooi bedrag naar ze overmaken. Al wilden we nog niet helemaal bekend maken hoeveel, omdat we ook daar weer een leuk plannetje voor bedacht hadden, samen met Universal. En dat plannetje zou in M-Lab worden uitgevoerd. Waarover later meer!